A jak powinno się zachowywać wówczas, gdy biegniemy treningowo, bez ściśle ustalonych zasad i regulacji? Społeczność biegaczy nie zawsze jest zgodna co do zachowań, które są akceptowalne podczas przemierzania kolejnych kilometrów, jako przykład wystarczy podać budzący spory temat biegania bez koszulki.
Nie mniej jednak niektóre aspekty etykiety biegowej powinny być w zasadzie kwestią przyzwoitości i zdrowego rozsądku. Zamiast listy zakazów i nakazów, przedstawiam poniżej kilka spraw, które, jak pokazały lata mojej przygody z bieganiem, często wychodzą na pierwszy plan.
Zostaw doping na zawody
Podczas wyścigów, dopingowanie innych biegaczy uchodzi za oznakę sportowego zachowania. Konkurencja wyznaje zasadę „wszyscy jedziemy na jednym wózku”, która uzasadnia okrzyki typu „dajesz, dajesz!” czy „nie zwalniaj” kierowane w stronę innych uczestników. Z kolei podczas treningowej przebieżki, komentowanie czyichś postępów nie ma takie samego wydźwięku i może brzmieć protekcjonalnie. Podobnie zresztą jak nieproszone porady trenerskie czy ocena czyjejś formy- najlepiej zatrzymaj je dla siebie.


Trzymaj się środkowych torów na bieżni
 
Gdybym miał ograniczyć się tylko do jednej zasady etykiety biegacza, byłaby to ta: biegając na bieżni używaj wewnętrznych torów tylko wtedy, kiedy to naprawdę konieczne. Na standardowej bieżni, wewnętrzne okrążenie ma dokładnie 400m. Taka precyzja jest potrzebna do treningów wymagających dokładnych pomiarów. Każdy, kto używa bieżni do innych celów- lekkiej przebieżki, czy stretchingu(!), powinien zajmować bardziej zewnętrzne tory. Analogicznie, podczas treningu interwałowego, dobrze jest zbiegać z wewnętrznego toru na czas przerw pomiędzy intensywnymi etapami.
 
Opowieść o pluciu
 
Gromadzenie się wydzieliny czy śliny jest częstym zjawiskiem podczas biegania i to nie tylko u biegaczy cierpiących na alergię czy przeziębienie. Odwodnienie może powodować gęstnienie śliny, skutkując w nieprzyjemnym gromadzeniu się flegmy, która utrudnia oddychanie. Dlatego też biegacze często muszą odpluwać. Jest to sprawa całkowicie akceptowalna (i nieunikniona). Jednak jeżeli nie chcesz stracić nowego partnera do biegu albo zyskać nowych wrogów, musisz mieć świadomość swojego otoczenia zanim dasz z siebie to i owo. Dwa słowa: czynnik wiatru.
 
Przebieżka to nie wyścig
 
Biegacze to ambitne stworzenia, nie tylko podczas zorganizowanych zawodów. Dla niektórych ludzi, bycie wyprzedzonym podczas treningu jest rodzajem zniewagi dla ich sportowej godności- wykorzystują więc każdą okazję, aby sprowokować kogoś do spontanicznego wyścigu. Podczas gdy taki instynkt jest zrozumiały, to jednak dobrze mieć świadomość, że inny biegacz biegnie szybciej z uwagi na to, że jest właśnie w trakcie treningu, a nie z powodu chęci zademonstrowania swojej ewolucyjnej wyższości. Ściganie się z nieznajomymi może być dobrą zabawą, jednak tylko za wyczuwalną zgodą obu stron. W przeciwnym razie staje się ono niemile widzianym czynnikiem, rozpraszającym wyprzedzanego biegacza, który zapewne i tak zmagał się ze zmęczeniem jeszcze zanim poczuł na karku oddech nadgorliwego kolegi. 
 
Trzymaj się lewej
 
Wspominałam o tym,  ale chyba warto to powtórzyć. Kiedy biegniesz na drodze, po której jadą samochody, masz biec pod prąd, a nie z prądem.  Jest to nie tyle kwestia etykiety, co instynktu samozachowawczego. Możesz dyskutować z innymi wskazówkami na tej liście, ale w tej nie powinno być nic kontrowersyjnego. Sprawa jest prosta- jeśli 2000 kilogramów żelastwa zmierza w twoją stronę z prędkością 60km/h, to lepiej jest mieć je na oku.


By: Martin Fritz Huber
 
Jan 19, 2017